Laatst mocht ik weer op pad voor Stichting Earlybirds. Het zijn altijd heel bijzondere reportages. Deze fotoreportage mocht ik maken in Venlo. Als ik op pad ga voor Earlybirds heb ik uiteraard altijd mijn cameratas met de camera en verschillende lenzen bij me. Maar ook een voorbeeld fotoalbum om de ouders te laten, wat flyers met informatie en uiteraard een Earlyird setje. Meestal neem ik verschillende setjes en laat ik de ouders kiezen welk setje ze het mooiste vinden. Voor een grote broer of zus heb ik ook een paar brusjes bij me en mogen zij ook een nieuw vriendje kiezen. 

De birdjes en nicu’s worden door vrijwilligersters gehaakt en door een (vrijwillige) keurmeester (heet) gewassen, gekeurd en vacuum verpakt. De haakster geeft het bridje en de nicu een naam en schrijft er vaak nog een lief briefje bij voor het kindje. Na het wassen moeten de briefjes dus weer aan de juiste setjes gekoppeld worden. Door deze strenge keuring en procedure van wassen en  verpakken kunnen de birdjes meteen bij de kindjes gelegd worden.

Tijdens de reportage probeer ik altijd een foto van het uitverkoren birdje te maken. Deze deel ik dan later op de besloten facebookgroep voor de haaksters. Als ik een foto van het kindje op social media mag delen, dan is dat helemaal super, anders een foto van het birdje alleen.

Als ouders toestemming geven om de foto’s op de website te delen, dan schrijf ik altijd een kort blog over de reportage. Vaak schrijven de ouders ook nog een stukje tekst over hun ervaring. Deze stuur ik dan naar de vrijwilligster die de website en social media beheert. Zij zorgt ervoor dat alle stukje geplaatst worden.

Je ziet dat er heel wat vrijwilligers betrokken zijn om een fotoreportage te maken. En dan heb ik nog een heleboel vrijwilligers niet genoemd, want de aanvragen die gedaan worden moeten naar de goede regio gestuurd worden, de planner koppelt de aanvraag aan een fotograaf. De bewerkte foto’s die na de fotoreportage in Shootproof geupload zijn moeten naar de ouders gestuurd worden. En dan zijn er nog de PRm het bestuur en noem maar op.

Hieronder staat nog het blog dat ik geschreven heb voor de website van Stichting Earlybirds en de het stukje van de ouders.

Van de ouders:
De hele zwangerschap was spannend. Kaja is van een tweelingzwangerschap en tussen de twee kindjes zat een bloedstolsel dat altijd bloedde. Met steeds de angst van een miskraam. Tot 8 weken ging het allemaal goed, maar in week 9 is een kindje overleden. De rest van de zwangerschap verliep zonder problemen, tot de nacht van 27 augustus toen het vruchtwater brak. In eerste instantie zijn we naar het ziekenhuis in Venlo gegaan, van daar werden we overgeplaatst naar Veldhoven. De 2 weken zonder vruchtwater in het ziekenhis waren spannend. Tot 15 september. Om 4.00 begon het met buikpijn en om 9.00 uur met persen. Het was nog even extra spannend omdat de couveuse nog niet klaar stond. Kaja is om 9.28 uur geboren en ze woog 1650 gram en was 41 cm lang. Na 14 uur was ze al sterk genoeg om zelf te ademen en had ze geen ondersteuning meer nodig. Na 4 dagen op de NICU in Veldhoven mocht Kaja al met de ambulance naar Venlo. De dag na de reportage mocht Kaja naar huis met een gewicht van 2900 gram en 49 cm. Ze heeft dan 4 dagen in Veldhoven gelegen en 41 dagen in Venlo.

Van de fotograaf:
Als ik op de kamer van Kaja kom zitten 2 stralende ouders op me te wachten: ze hebben net te horen gekregen dat Kaja de volgende dag naar huis mag. De zwangerschap van Kaja begon vol zorgen als een tweelingzwangerschap waarbij uiteindelijk een kindje na 9 weken overleden is. De laatste weken van de zwangerschap waren ook heel spannend omdat het vruchtwater al na 29 weken brak. Na 2 weken in het ziekenhuis is Kaja na een zwangerschap van 31 weken geboren. Maar dit meisje deed het vanaf het begin heel goed. De ouders vertelden trots dat ze al na 14 uur van de ademhalingsondersteuning af mocht en ze mocht al na 4 dagen van de NICU in Veldhoven naar Venlo verhuizen. Grote broer Kacper vond het in het begin een beetje spannend, maar hij heeft me heel goed geholpen om een birdje van Kaja uit zoeken en zelf was hij heel blij met zijn brusje. Kacper was echt een trotse grote broer en heel lief voor zijn kleine zusje. Kaja werd met kusje en aaitjes overladen. Wat een liefdevol gezin

Lieve Kaja, groei maar goed kleine meid! Ik wens je het allerbeste, samen met je grote broer Kacper en papa en mama!